Fai un anaco subín á terraza. Ás veces esquezo que temos terraza na miña casa e que podes ver toda a periferia da Coru... e a tódol*s veciñ*s de Palavea City... É coma un "Aquí no hay quien viva" versión barrio. Podes ver á parella recén cheghada xoghando co seu chucho e facéndose carantoñas. E podes ver a Xulia e Maruxa vendo o Salsa Rosa. E podes ver a Ana amamantando a Gonzalo, e ó pequeno Alex en pixama saltando pola fiestra para ir xoghar con Bosco, que o está a pasear o pai... E a Pili fumando no balcón. E podes ver a Pepe saíndo da casa para non aghuantar á súa muller. E podes ver a media lúa que hai esta noite. E algunha estrela tamén. E se miras máis aló, inda podes ver o horizonte. É linda a miña terraza...

Quero lume!

O amor é un engano dos sentidos. Mais quen non vive enganada? Hoxe é día de luto. Morreu a miña cámara de fotos. Cáeseme o mundo ós pes, é realmente terrible. A miña axenda vai engordando pouco a pouco, concertos por aquí, exames por alá. E a miña mente non asenta cabeza. Moza, espabila. Non todo é vicio e rock&roll. Sigo replanteándome cara onde emigrar (Lisboa… Madrid… Lisboa… Granada… Lisboa… Perugia…). A razón ségueme a pedir un bo futuro laboral na capital. Pero o corazón pídeme a paz de Lisboa. Joao Afonso e Luis Pastor o 10 de abril no Rosalía. Xa teño a miña entrada. E a semana que ven festiña no campus de Elviña con Lamatumbá, Ruxe Ruxe e moito máis. Exames, meniña, concéntrate… Estou farta do apego, das teorías personalistas e das variables dependentes e independentes. Estou farta do insomnio. Estou farta do engano dos sentidos. Quero lume!

Let me take you down,
'cos I'm going to Strawberry Fields
Nothing is real
And nothing to get hungabout
Strawberry Fields forever...

Pero está bien...
[ es decir, creo que no está del todo mal ]

Quiero hacer contigo lo que la primavera hace con los cerezos